فرفیون تیتیمالویدس (گیاه پدیلانتوس)

شناخت و معرفی فرفیون تیتیمالویدس 

 فرفیون تیتیمالویدس یا گیاه پدیلانتوس با نام علمی Euphorbia tithymaloides یکی دیگر از گیاهان بسیار زیبا است که همانند افوربیا تریگونا قرمز، افوربیاتیروکالی (درخت مداد)، افوربیادکاری، گل بنت‌قنسول، گل‌فردوس (سینادنیوم گرانتی) و… از خانواده‌ی فرفیون یا افوربیاسه (EUPHORBIACEAE) جای می گیرد.
فرفیون ‌تیتیمالویدس، از راسته‌ی مالپیگی‌سانان (Malpighiales)، تیره‌ی فرفیونیان (تیرهٔ فرفیون، تیره شیرسک یا شیرشیرکان Euphorbiaceae یکی از تیره‌های بزرگ از گیاهان گلدار است) و سرده‌ی (Euphorbia) نیز محسوب می شوند.
با دانه برفی همراه باشید تا روش نگهداری این گیاه زیبا را برای شما به اشتراک بگذاریم.

• زیستگاه اصلی این گیاهان در مناطق نیمه گرمسیری آمریکای شمالی و مرکزی است.
• به طور کلی پدیلانتوس در دو رنگ سبز و ابلق رشد می کند.

ارتفاع گیاه پدیلانتوس

• این گیاهان در زیستگاه اصلی خود تا ارتفاع حدود ۱۸۰ الی ۲۵۰ سانیتمتر نیز می رسند.
• اما زمانی که به عنوان گیاهی خانگی و زینتی نگهداری می شود حدود ۶۰ الی ۹۰ سانتیمتر ارتفاع می یابد.

نام دیگر پدیلانتوس

• این گیاه به دلیل شکل ساقه های زیکزاک خود به ستون فقرات شیطان Devil’s backbone نیز معروف است.
• البته این گیاه را در مناطق مختلف دنیا با نام‌های دیگری چون فرفیون تیتیمالویدس، نردبان یعقوب، گل کمانچه،  شمع کریسمس ، Zigzag plant ، Japanese poinsettia نیز می شناسند.

آیا گیاه پدیلانتوس به گلدهی می رسد؟

• بله این گیاه هم همانند اکثر گیاهان می تواند به گلدهی نیز برسد.
• پدیلانتوس، دارای گل هایی به رنگ صورتی پررنگ تا قرمز در دسته های کوچک چندتایی است.
• گل ها فاقد ارزش زیبایی بوده و بهتر است حذف شوند.
• تنها معیار زیبایی این گیاهان برگ های سبز یا ابلق آن است.
• گل ها در فصل تابستان یا پاییز شکوفا می شوند.
• گرده افشانی در زیستگاه اصلی خود، توسط مرغ مگس خوار Hammingbird انجام می شود.
• در محیط آپارتمان پس از گلدهی انتظار بذر را نداشته باشید. مگر آنکه گل ها را به صورت مصنوعی گرده افشانی کنید.

کاربرد های گیاه پدیلانتوس یا فرفیون تیتیمالویدس 

گیاه پدیلانتوس را به عنوان یک گیاه آپارتمانی نیز می شناسند.
البته علاوه بر کاربرد زینتی در صنعت پزشکی از عصاره این گیاه جهت افزایش حجم مواد معدنی استخوان مانند کلسیم و فسفر استفاده می‌شود.

• طبق تحقیقات آزمایشگاهی، این گیاه خاصیت ضد التهابی، ضدخون ریزی، ضد ویروسی و ضد توموری نیز دارد.
• از این گیاه برای سقط جنین استفاده می شود.

!!!!توجه کنید!!!!

• البته مواردی که ذکر شد طی آزمایشات مداوم بر روی گیاه و همچنین ترکیب آن با مواد دیگر به دست می آید. چراکه خوردن این گیاه به تنهایی و به صورت سنتی سمی است و منجر به مشکلات متعددی در بدن فرد می شود.

 !!!!هشدار !!!!

• تمامی قسمت های این گیاه سمی است بنابراین از خوردن آن اجتناب کنید.
• گیاه را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگهدارید.
• از لمس کردن شیره گیاه نیز خودداری کنید، چراکه این شیره سمی بوده و موجب حساسیت پوستی در برخی افراد می شود.
• شیره مخاطی پدیلانتوس، غشاهای مخاطی را تحریک کرده و مصرف آن باعث ایجاد حالت تهوع در فرد می‌شود.

 نگهداری از گیاه پدیلانتوس یا فرفیون تیتیمالویدس 

نور مورد نیاز:

• این گیاهان به مکانی روشن تا نیمه روشن اما غیر مستقیم نیاز دارند.
• نور مستقیم زمانی باعث شادابی آن ها می شود که هوا گرم ( در اوایل فصل بهار، فصل پاییز و زمستان ) نباشد.
• نور مستقیم هم در اوایل فصل بهار، پاییز و زمستان ترجیحا در ابتدای روز یعنی صبحگاه باشد. در غیر این صورت، میزان شدت نور در پشت شیشه، باعث سوختن نوک برگ و حاشیه‌ی آن‌ها شده و برگ ها کم کم شروع به چروکیده شدن و ریزش می کنند.
•  نور پشت شیشه و به صورت مستقیم در روزهای گرم تابستان توصیه نمی شود.
• در روزهای گرم تابستان گیاه باید در مکانی روشن و به دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شود.
• پشت پنجره های جنوبی با رعایت فاصله‌ی ۱ متری گیاه از پنجره می توانید نیاز نوری گیاه را فراهم کنید.
• معمولا پدیلانتوس‌های ابلق نسبت به نوع سبز آن به نور بیشتری نیاز دارند.

نکته:

• نوک ساقه های این گیاه، به تدریج به سمت نور می‌روند، برای جلوگیری از آن می‌توانید هفته ای ۱مرتبه، گلدان را بچرخانید تا تمامی قسمت های گیاه بتوانند نور دریافت کنند.
• نیازی به جابه جایی گلدان نیست، چرخاندن گلدان در جای خود، کفایت می کند.
• نور مناسب محیط باعث صورتی شدن حاشیه ی برگ‌های نوع ابلق می شود.
• برگ های گیاه پدیلانتوس برای جلوگیری از سوختن در برابر نور خورشید رنگ‌دانه‌هایی را در خود جمع می‌کنند که به رنگ قرمز بوده و قادرند تا طیف وسیعی از نور زیاد را کنترل کنند. هنگامی که این پدیلانتوس در معرض نور آفتاب قرار بگیرد، واریته های نوع ابلق با برگ هایی با حاشیه سفید به رنگ قرمز تبدیل می‌شوند.
  این گیاه از نظر نوری، مقداری حساس است.
  یعنی زمانی که رنگ برگ‌ها قرمز می‌شود و شما حس می کنید که گیاهتان زیبا تر شده است، دقیقا نشانه شدت آفتاب بر روی گیاه بوده و اگر این عمل تکرار شود گیاه را دچار آسیب خواهد کرد ( اگر قرمزی حاشیه برگ ها حالت عادی داشت یعنی نور محیط مناسب است و اگر حاشیه برگ ها خیلی پر رنگ بود باید گیاه را به مکانی با نور مناسب انتقال دهید ).
• در برخی موارد هم، برگ های سبز گیاه شروع به ریزش کرده و برگ های پایین آن هم زرد می شوند. در چنین مواردی نور محیط کافی نیست.
• کمبود نور باعث بلند شدن و عدم استحکام ساقه‌ها، افزایش فاصله برگ‌ها، کوچک شدن برگ‌ها و رنگ پریدگی آن ها خواهد شد.
• اگر نور محیط مناسب باشد، ساقه‌ها ضخیم شده و برگ ها حالتی گوشتی به خود می گیرند.

آب و رطوبت مورد نیاز:

آب:

• این گیاهان جز گیاهان گوشتی محسوب شده بنابراین به آبیاری کمی نیاز دارند.
• این گیاهان به آبیاری کمی نیاز دارند.
• اجازه دهید خاک در بین دو آبیاری خشک شود سپس اقدام به آبیاری نمایید.
• برای فهمیدن این موضوع، از یک سیخ چوبی کمک بگیرید و آن را تا انتهای گلدان در خاک آن فرو کنید اگر سیخ چوبی حالتی مرطوب به خود داشت نیازی به آبیاری نیست و اگر خشک بود، باید گیاه را آبیاری کنید.
• به طور کلی در فصول رشد هفته ای ۱ الی ۲ بار آبیاری و در فصول سرد سال ( با کاهش دما فواصل بین آبیاری باید افزایش یابد ) به هر ۱۰ الی ۱۲ روز یک بار آبیاری نیاز دارند.

نکته:

• هنگام آبیاری به مقداری آب دهید که حتما از منافذ زیرین گلدان آب بیرون بیاید اما اجازه ندهید که کف گلدان با آب باقیمانده در زیر گلدانی در تماس باشد یعنی یا آب اضافی موجود در زیرگلدانی را بعد از آبیاری و خروج آب اضافی خالی کنید.
• این گیاهان به آبیاری زیاد و جمع شدن آب در اطراف طوقه بسیار حساس می باشند.
•  آبیاری بیش از اندازه باعث پوسیدگی و قارچی شدن ریشه و از بین رفتن گیاه میشود.
• از طرفی خشکی کشیدن بیش از حد گیاه هم، باعث چروکیده شدن و خشک شدن برگ‌ها، نازک شدن ساقه‌ها، و در نهایت ریزش برگ‌ها می‌شود.

رطوبت:

• این گیاهان در فضای گلخانه ای رشد خوبی داشته و رطوبت محیط را دوست دارند.
• برای ایجاد رطوبت محیط، می توانید از روش جزیره، بویژه در فصول رشد کمک بگیرید.
• برای ساخت جزیره به یک زیر گلدانی، مقداری سنگ درشت و آب احتیاج دارید.
• سنگ ها را در زیر گلدانی بریزید و آن را پر از آب کنید، سپس گلدان گیاه پدیلانتوس را روی آن قرار دهید.
• این روش برای تامین رطوبت ریشه‌ها و محیط در طی روز مناسب است.
• این گیاهان در فصل زمستان به رطوبت کمی نیاز دارند، یعنی رطوبت و دمای اتاق برایش کفایت می کند.

خاک مورد نیاز:

خاک فرفیون تیتیمالویدس یا پدیلانتوس باید همانند خاک گیاهانی چون گیاه پاندانوس (برگ خنجری)، دراسنا پرچمی (دراسنا مارگیناتا) و… باید دارای زهکش مناسب باشد تا آب در هنگام آبیاری با سهولت از کف گلدان بیرون رفته و ریشه‌ی گیاه را دچار پوسیدگی و آسیب نکند.

• به طور کلی می توانید برای گیاه پدیلانتوس از ترکیباتی چون کوکوپیت + پیت ماس + ماسه + مقدار کمی پرلیت و خاک زغال ( خاک زغال از عوامل قارچی درون خاک جلوگیری می کند ) استفاده نمایید.
• البته برخی افراد از خاک مخصوص کاکتوس‌ها هم برای این گیاهان استفاده می کنند.
• این ترکیبات به راحتی می توانند آب را از خود عبور داده و باعث پوسیدگی ریشه گیاه نشوند.

دمای مورد نیاز:

این گیاهان معمولا به هوای خنک برای رشد خود نیاز دارند. البته خنک بودن به معنای هوای یخبندان نیست.
رنگ برگ های این گیاه در فصل زمستان از سبز به رنگ قرمز گرایش پیدا می کند.

این خود یکی از ویژگی های منحصر به فرد این گیاه محسوب شده و باعث زیبایی دو چندان آن می شود.

علت اصلی این موضوع این است که سرما، جذب فسفر از ریشه را دچار اختلال می کند.

البته باید توجه داشته باشید که سرمای بیش از حد هم می تواند به گیاه آسیب رسانده و باعث ریزش برگ‌های آن شود.

بنابراین اگر گیاه را در بیرون از خانه ( بالکن، تراس و… ) نگهداری می کنید باید در فصل پاییز، گیاه را به خانه انتقال داده و آن را در محیطی روشن و خنک قرار دهید.

گیاه باید در مکانی قرار بگیرد که جریان هوای مناسب داشته باشد. در غیر این صورت برگ‌ها نازک خواهند شد.

بهترین و ایده آل ترین دما برای نگهداری این گیاهان در فصل زمستان ۱۲ الی ۱۳ درجه سانتی گراد است.
بهترین و ایده آل ترین دما برای نگهداری این گیاهان در فصول رشد ۱۸ الی ۲۵ درجه سانتی گراد است.
این گیاهان هوای خیلی سرد یعنی دمای کمتر از ۸ درجه را تحمل نکرده و دچار بیماری‌های قارچی نیز شوند.

تغذیه و کود دهی گیاه پدیلانتوس یا فرفیون تیتیمالویدس 

• این گیاهان را در فصول رشد یعنی بهار و تابستان می توانید کود دهی و تقویت کنید.
• میزان ۲ گرم از کودهای جامد و مایع را در ۱ لیتر آب حل کرده و هر ۳۰ روز یک بار به صورت آبیاری به آن‌ها بدهید.
• کود دهی را بهتر است در فصل زمستان متوقف نمایید.
• این گیاهان به علت بافت گوشتیشان به کود های پتاس بالا مثل ۳۶ – ۱۲ – ۱۲ و یا کود ۱۰- ۱۰ – ۱۰ نیاز دارند.

تعویض گلدان گیاه پدیلانتوس یا فرفیون تیتیمالویدس

• این گیاهان هر ۲ سال یکبار نیاز به تعویض گلدان دارند.
• این عمل را در هر فصول از سال می توان انجام داد ولی ترجیحا بهتر است در فصول رشد باشد.
• گلدان را تنها یک سایز بزرگ تر از گلدان قبلی انتخاب کنید.
• چراکه گلدان‌های بزرگ رشد بوته‌ها را به تعویق می‌اندازد.
• برخی افراد که در مناطق نیمه گرمسیری زندگی می کنند، گیاه را در داخل باغچه می کارند، این عمل توصیه نمی شود به این علت که زمانی که در گلدان نگهداری می‌شوند، ریشه ها در خود می‌پیچد و اگر داخل باغچه کاشته شوند، ریشه ها پایین نرفته و به صورت سطحی باقی می‌مانند.

هرس گیاه پدیلانتوس یا فرفیون تیتیمالویدس

ساقه های پدیلانتوس پس از مدتی، بسیار بلند و خارج از فرم می شوند و احتمال ریزش برگ‌های قسمت پایین و مسن نیز وجود دارد. به همین دلیل بهتر است برای مرتب سازی و تحریک به رشد ساقه‌های جانبی، ساقه‌های بلند گیاه را هرس کنید.
هرس این گیاه بسیار آسان است.
این عمل را در فصل زمستان انجام دهید.
برای جلوگیری از آغشته شدن شیرابه با دست خود، از دستکش استفاده نمایید.
فقط کافی است با استفاده از یک قیچی تمیز و استریل شده، ساقه‌ای را که خیلی بلند و خارج از فرم شده است از جایی که مورد نظرتان است کوتاه کنید. تنها باید به یک نکته توجه کنید که در زمان هرس، بیش از یک سوم یا ۳۰٪ حجم کل شاخسار گیاه را حذف نکنید تا گیاه وارد شک نشود.

تکثیر گیاه فرفیون تیتیمالویدس یا پدیلانتوس 

کاشت بذر فرفیون تیتیمالویدس:

• این گیاهان از طریق کاشت بذر نیز قابل تکثیر هستند.
• البته کاشت بذر آن ها مستلزم شرایط خاص و بسیار مطلوب همچون شرایط گلخانه ای است.
• با این حال اگر قصد کاشت بذر این گیاهان را داشتید باید آن ها را تهیه کنید.
• بذرها را می توانید از گل ها خارج کرده و آن ها را بکارید.
• برای خواندن اطلاعات بیشتر لطفا صفحه افوربیا استلاتا بخش کاشت بذر را مطالعه فرمایید.
• چراکه کاشت بذر این گیاهان شبیه به افوربیا استلاتا است.

قلمه گیری گیاه پدیلانتوس ۱:

• این گیاهان به راحتی از طریق قلمه گیری قابل تکثیر هستند.
• این عمل را می توانید در هر زمان از سال انجام دهید.
• اما قلمه های تهیه شده و کاشته شده در فصل بهار و تابستان با وجود ۱۴ ساعت روشنایی، شانس ریشه زایی بیشتری نسبت به قلمه های تهیه شده در فصول دیگر دارند.
• ۲۴ ساعت قبل از قلمه گیری به گیاه خود آب دهید.
• برای جلوگیری از آغشته شدن شیره گیاه در هنگام برش، بهتر است از دستکش استفاده نمایید.
• قلمه هایی به طول ۱۲ الی ۱۵ سانتی متر زیر بند ( محل اتصال برگ به ساقه ) به صورت اریب با استفاده از چاقوی استریل شده برش بزنید.
• قلمه ها را به مدت ۳ روز در مکانی سایه قرار دهید تا انتهای قسمت های برش خورده پینه ببندد و شیره گیاه خارج شود.
• برگ های قسمت پایین قلمه را تا جایی که در خاک قرار می گیرد، حذف کنید.
• بستر مناسبی از ترکیباتی چون پیت ماس + کوکوپیت یا پیت ماس + ماسه یا ماسه + خاکبرگ تهیه کنید.
• قبل از کاشت، بستر را مرطوب کنید.
• قلمه را در عمق مناسب یعنی ۵ سانتی متر در خاک فرو کنید.
• برای آنکه ریشه زنی احتمال بیشتری داشته باشد بهتر است تا ۳ عدد جوانه زیرخاک قرار بگیرد.
• برای حفظ رطوبت خاک، از یک نایلون شفاف استفاده کرده و روی قلمه ها را بپوشانید.
• قلمه های کاشته شده را در مکانی سایه روشن قرار با دمای حدود ۲۱ الی ۲۵ درجه قرار دهید.
• در صورت مساعد بودن شرایط محیط، قلمه ها پس از ۱۴ روز ریشه زایی می کنند.

قلمه گیری گیاه پدیلانتوس ۲:

• قلمه های گیاه پدیلانتوس به راحتی در آب ریشه زایی می کند.
• برخی افراد، ابتدا ساقه ها و یا قلمه ها را درون آب ریشه زایی کرده و سپس به خاک انتقال می دهند.
• این عمل ریسک قلمه گیری را به صفر رسانده و از پوسیدگی ناشی از عوامل قارچی درون خاک به قلمه‌ها جلوگیری می کند.
• ابتدا باید قلمه‌های گیاه پدیلانتوس را به مدت ۳ روز در مکانی سایه قرار دهید تا انتهای قلمه‌ها پینه ببندد. در غیر این صورت ممکن است قلمه‌ها در آب پوسیده می شوند.
• دقت داشته باشید که برگ‌های پایین قلمه‌ها را تا جایی که در ظرف آب قرار می گیرد حذف کنید.
• فقط باید ساقه‌ها درون آب قرار گیرند.
•  تمامی مراحل بعد از ریشه دار شدن قلمه ها مانند کاشت آن ها درون خاک است.
• قلمه ها پس از ۱۴ روز شروع به ریشه زایی می کنند.
• زمانی که ریشه ها به طول حداکثر ۵ سانتی متر رسیدند آن‌ها را در خاک‌های ذکر شده بکارید.

آفات و بیماری‎های گیاه پدیلانتوس یا فرفیون تیتیمالویدس و راه مبارزه با آن‌ها

۱- شته‌ها:

از آفات رایج اکثر درختان مثمر و غیر مثمر و همچنین گل های آپارتمانی محسوب می شود.
شته ها جز آفات مکنده محسوب می شوند.
آفات ماده در فصل پاییز تخم ریزی می کنند.
تخم های در اوایل بهار تفریخ شده و پوره ها به صورت دسته جمعی به تغذیه می پردازند.
سپس این پوره ها به شته ماده زنده زای بالدار تبدیل شده و بدین ترتیب تا فصل پاییز که جنس نر بال دار و جنس ماده بدون بال به وجود می آیند، به سر می برند.
حشره ماده پس از جفت گیری تخم می گذارد و بدین ترتیب چرخه زندگی سالیانه شته بسته می شود.

• شته ها می توانند مشکلات زیادی برای این گیاهان به وجود بیاورند.
• این آفات از شیره‌ی گیاهی استفاده کرده و منجر به کمرنگ شدن برگ‌ها، کاهش رشد و همچنین تولید عسلک کرده که موجب چسبنده شدن سطح برگسار گیاه می شود.
•  این آفات توانایی انتقال بعضی از بیماری های ویروسی را نیز دارند
• این بیماری های ویروسی باعث بدشکلی و کوتاهی برگسار گیاه شده و بیماری هایی مثل لکه های برگی را به وجود می آورند.
• در سطح پایینی برگ ها نواحی کوچک، سبز و آبدار بوجود می آید.
• لکه ها بزرگ و قهوه ای رنگ می شوند و ممکن است برگ ها بدشکل شوند.

مبارزه:

• برای از بین رفتن شته می توانید از سمومی مثل اتیون، کونفیدور، مالاتیون، پریمور، دیازینون، پریمترین و دلتامترین نیز استفاده نمایید.

۲- شپشک‌های آرد آلود:

از آفات شایع اکثر گیاهان زینتی چون بنفشه آفریقایی، گیاه پدیلانتوس ( فرفیون تیتیمالویدس )، اکثر ساکولنت‌ها، کاکتوس‌ها و اکثر درختان میوه محسوب می شوند.

• این آفات بیشتر در مرکز گیاه فعالیت دارند.
• اگر کیسه‌های پنبه ای شکل را در زیر برگ‌ها و ساقه‌های آن مشاهده نمودید، بدانید که گیاه شما به شپشک آرد آلود مبتلا شده است.
• این آفات از شیره ی گیاهی استفاده کرده و منجر به تضعیف گیاه می شود.

مبارزه:

• از محلول های خانگی ( محلول رقیق آب ولرم با صابون یا الکل + آب یا آب + مایع ظرف شویی + یک قاشق غذا خوری روغن ) استفاده کنید.
  محلول خانگی را با کمک یک گوش پاک کن به تک تک آفات آغشته کنید.
• این عمل را به مدت ۱۴ روز و هر هفته ۲ بار انجام دهید.
• پس از ۱۴ روز اگر حشره کش‌های خانگی جوابگو نبودند از حشره کش‌های صنعتی و شیمایی استفاده کنید از حشره کش‌های تماسی و گوارشی مثل دیازینون، مالاتیون، گوزاتیون و … می‌توانید استفاده کنید.
• از سموم سیستمیک چون سم کونفیدور هم می توانید استفاده نمایید.
• نسبت ۲ در هزار ( ۲ گرم از سم را در یک لیتر آب حل کنید و ۵ قطره مایع ظرف شویی هم به محلول برای اثر بخشی بهتر اضافه کنید ).
• باز هم به کمک یک گوش پاک کن آغشته به سم، آفات را از بین ببرید.
• هر دو هفته یک بار سمپاشی را می‌توانید تکرار کنید.
• به محض دیدن نتیجه مطلوب، استفاده از این سموم را متوقف کنید.

۳- کنه های تار عنکبوتی:

از آفات شایع اکثر گیاهان زینتی مثل گل فوشیا، دراسنا پرچمی، گل آدنیوم، مرجان مینیاتوری، گل بابا آدم یا فیلگوشَ، گیاه پاندانوس، گیاه پدیلانتوس و اکثر درختان میوه و کاکتوس‌ها محسوب می شود.

• کنه های تار عنکبوتی از شیره گیاه تغذیه کرده و منجر به لکه دار شدن و زردی برگ های گیاه می شود.
• در این صورت برگها ممکن است ریزش کنند و رشد گیاه بسیار کاهش یابد.
• در صورت مبتلا شدن گیاهان به این آفات باید سریعا آن ها را از بین برد.
• چراکه به سرعت به گیاهان دیگر منتقل شده و آن ها را آلوده می کند.
• روی برگ ها معمولا نقاط زرد و سفید رنگ تشکیل می شود.
• با پیشروی آن ها برگ ها زرد، خشک شده و در نتیجه از بین می رود
• این آفات باعث بستن تار عنکبوت در سطح زیرین برگ‌ها نیز می شود.
• کنه ی تار عنکبوتی بیشتر در اثر آبیاری بیش از حد، مرطوب‌ بودن همیشگی خاک و گاهی ماه‌های خشک پدیدار می شوند.

مبارزه:

برای مقابله با آن ها می توان از سم های زیر استفاده کرد:

• ابا مکتین ( ورتیمک vertimec ) حشره کش و کنه کش تماسی، گوارشی به نسبت ۰/۵ در ۱۰۰۰
• مالاتیون ۱ در ۱۰۰۰
• دیازینون ۱ در ۱۰۰۰
• تترادیفون یا تدیون حشره کش نفوذی به نسبت ۱/۵ در ۱۰۰۰
• این سموم را می توان به محض مشاهده آفات و در اوایل فصل بهار استفاده نمود.

۴- بیماری قارچی سفیدک پودری گیاه پدیلانتوس یا فرفیون تیتیمالویدس:

• از بیماری های شایع در گیاه پدیلانتوس است.
• قارچ ها عامل به وجود آمدن این بیماری می باشند.
• این قارچ ها بیشتر در اثر تفاوت زیاد دمای شب و روز بویژه در فصل زمستان به وجود می آیند.
• اگر شرایط رشد آن ها فراهم باشد ( در شرایطی که دما بین ۱۲ الی ۳۰ درجه سانتی گراد و رطوبت بین ۶۵ الی ۹۰% )، می توانند به بافت های جوان حمله کنند.
• چیزی که توجه شما را جلب می کند، پودرهای سفیدی است که بر روی برگ‌ها و در موارد شدیدتر بر روی دمبرگ ها و گلها نمایان می شود.
• در این زمان از غبارپاشی روی گیاه خودداری کنید.
• در مراحل اولیه می توانید از سم ارگانیک کالیبان، به نسبت میزان ۵ گرم در ۱ لیتر آب، بنومیل به نسبت ۱٫۵ در هزار و مانکوزب به نسبت ۱٫۵ در هزار استفاده کنید.
• بعد از ۷ روز سمپاشی را تکرار نمایید.
• به محض دیدن نتیجه مطلوب، استفاده از این سموم را متوقف کنید.

۵- بیماری لکه برگی فرفیون تیتیمالویدس:

• لکه ی برگی در اثر فعالیت نوعی قارچ  Cerospora اتفاق می افتد.
• قارچ ها باعث بروز لکه هایی بر روی برگ‌ها می شود.
•  لکه‌ها می‌توانند با توجه به عامل قارچی یا باکتریایی که ایجاد کننده این بیماری است رنگهای مختلفی از زرد تا سیاه داشته باشند.
• لکه ها در ابتدا کوچک و به تدریج بزرگ می شوند، طوری که تمامی سطح برگ را در بر می گیرد.
• برای جلوگیری از گسترش قارچ ها می توان برگ‌های آلوده را جمع آوری کرد و آن ها را از بین برد.
• یا از خیس شدن برگ های گیاه در این مدت خودداری نمود.
• در صورت گشترش بیماری می توان از قارچ کش ها مانند بنومیل یا مانکوزب و… استفاده نمود.

۶- پوسیدگی ریشه و ساقه فرفیون تیتیمالویدس:

• این مشکل به دلیل آبیاری زیاد و بیش از حد، عدم زهکش مناسب در خاک و گلدان و تهویه ی نامطبوع رخ می دهد.
• برای جلوگیری از این مشکل بهتر است در آبیاری زیاده روی نکنید.
• اجازه دهید سطح خاک در بین دو آبیاری کاملا خشک باشد، سپس اقدام به آبیاری نمایید.
• از زهکش خاک و گلدان اطمینان حاصل کنید.

علت ریزش برگ گیاه پدیلانتوس چیست؟

ریزش برگ های این گیاهان بیشتر در دو حالت رخ می دهد که در ادامه به آن ها می پردازیم.

۱- ریزش برگ های سبز:

• به طور کلی عوامل زیادی منجر به ریزش برگ های سبز این گیاه می شود.
• همانطور که در بالا توضیح داده شد، نور کم محیط یکی از عوامل مهم در ریزش برگ های گیاه پدیلانتوس است.
• این گیاهان به مکانی روشن تا نیمه روشن اما غیر مستقیم نیاز دارند.
• سرمای شدید و یخبندان و همچنین آبیاری زیاد عوامل دیگری است که منجر به ریزش برگ های سبز می شود.
• گیاه در فصل زمستان به مکانی نسبتا گرم با دمای ۱۳ درجه نیاز دارد.
• دقت داشته باشید که دمای محیط هیچگاه نباید از ۸ درجه سانتی گراد کمتر شود. چراکه به شدت در این دماها آسیب پذیر است.
• اجازه دهید سطح خاک در بین دو آبیاری حداقل تا عمق ۳ سانتی متری خشک شود سپس اقدام به آبیاری کنید.

۲- زرد شدن برگ ها و سپس ریزش آن ها:

عواملی چون کمبود نور، آبیاری کم و خشکی کشیدن بیش از حد گیاه، آبیاری زیاد و پوسیده شدن ریشه منجر به زرد شدن برگها و ریزش آنها می‌شود. برای درک این موضوع برگ های زرد گیاه را در دست بگیرید، در صورتی که برگ ها حالتی نرم داشته و خرد نمی شوند، یعنی آبیاری زیاد انجام داده اید و اما برگهای زردی که خشک و بسیار شکننده هستند و با دست خرد می‌شوند نتیجه خشکی کشیدن بیش از حد گیاه است. به همین علت برای فهمیدن اینکه گیاه به آبیاری نیاز دارد یا خیر از یک سیخ چوبی استفاده کرده و آن را تا انتها در گلدان فرو کنید و مجدد آن را بیرون بیاورید، سپس با دست خود انتهای سیخ چوبی را لمس کنید اگر رطوبتی احساس کردید، نیازی به آبیاری ندارد و اگر خشک بود، عمل آبیاری را انجام دهید.

علت خشک شدن و چروک شدن برگ‌های گیاه پدیلانتوس

علت اصلی این موضوع خشکی کشیدن بیش از حد ریشه گیاه، و آبیاری کم است.
در این حالت ریشه تنها آب باقی مانده را به ساقه و برگ‌ها می‌رساند و آن‌ها برای رسیدن به آب خود را چروک می‌کنند. برای از بین رفتن این حالت، باید گیاه را به مدت نیم ساعت در یک ظرف پر از آب قرار دهید و پس از گذشت این زمان، آن را خارج کنید.

علت جمع شدن برگ‌های پدیلانتوس (فرفیون تیتیمالویدس)

عوامل متعددی می تواند باعث بروز این مشکل شود که عبارتند از:

• تغییرات شدید دما ( سرد شدن و گرم شدن شدید هوا )
• پوسیدگی ریشه در اثر آبیاری زیاد و نبود زهکش در خاک و گلدان 
• گلدان های بسیار بزرگ
• خشکی کشیدن بیش از اندازه ریشه و آبیاری کم

پوسیدگی ریشه می‌تواند در اثر غرقابی شدن خاک و نبود زهکش در خاک و گلدان، همچنین آبیاری زیاد و گلدان بسیار بزرگ ( گلدان‌های سایز بزرگ، آب بیشتری در خود نگه می دارند، به همین علت ریشه دچار پوسیدگی می شود ) رخ بدهد.

یکی دیگر از عواملی که باعث پوسیدگی ریشه می شود، آبیاری کم است.
در صورتی که برگهای گیاه به سمت داخل جمع شده‌اند باید خاک را چک کنید و در صورتی که خاک خشک است آن را آبیاری کنید.

علت پیدایش نقاط سیاه و آبکی روی برگ‎های گیاه پدیلانتوس چیست؟

• خاک نامناسب
• گرمای بیش از اندازه محیط
• آبیاری زیاد
• بیماری های قارچی

در این صورت گیاه خود را مورد بررسی قرار دهید.
عوامل ذکر شده باعث بروز بیماری های قارچی نیز می شود.
همانطور که توضیح داده شد، این گیاهان تحمل هوای خیلی گرم و سرد را ندارند و هوای نسبتا خنک و دارای تهویه را ترجیح می دهند.
گردش هوا در روزهای گرم تابستان برای این گیاهان بسیار حائز اهیمت است.
نبود تهویه در محیط نگهداری، موجب قارچی شدن و از بین رفتن ریشه و گیاه می‌شود.
در صورت مشاهده علائم قارچ گرفتگی، باید هر ۱۴ روز یکبار به گیاه قارچ کش بزنید.
از قارچ کش مانکوزب، کاربندازیم و… می توانید استفاده نمایید.

علت سوختگی حاشیه برگ‌ها و چروکیدگی، زردی و ریزش برگ‌های این گیاه چیست؟

• علت اصلی این موضوع نور مستقیم و بیش از حد خورشید است.
• نور مستقیم می تواند باعث سوختن حاشیه برگ ها، چروکیده شدن آن ها و در نهایت ریزش آن ها شود.
• به همین علت نور مستقیم بویژ] در روزهای گرم تابستان توصیه نمی‌شود.

علت بلند شدن بیش از حد ساقه ها و افزایش فاصله برگ‌ها و رنگ پریدگی آن‌ها چیست؟

• کمبود نور محیط دلیل اصلی آن است.
• نور کم و تاریک بودن محیط، باعث بلند شدن ساقه‌ها، افزایش فاصله برگ‌ها نسبت به هم، کوچک شدن برگ‌ها و رنگ پریدگی رنگ آن‌ها می‌شود.
• در این صورت گیاه باید به مکانی با نور زیاد اما غیر مستقیم انتقال یابد.